باسمه تعالی
سخن هفته
آقای دکتر ظریف اخیراً هم در مصاحبه ی خود در «کلاب هاوس» و هم توئیت هایی که منتشر کرده است، این سوال را مطرح نموده که «اگر برجام بد بود چرا شما آنرا دنبال می کنید؟»
متاسفانه آقای دکتر ظریف همچون گذشته و از آنجا که حافظه ی قوی ندارد مسائل را خلط نموده و مغلطه می نماید. ایشان فراموش کرده اند که آن زمانیکه ترامپ، رئیس جمهور آمریکا تهدید نمود که برجام را پاره می کند، مقام معظم رهبری در پاسخ مطرح کردند که «اگر شما برجام را پاره کنید، ما آنرا آتش می زنیم».
بنابراین، انتظار می رفت زمانیکه رئیس جمهور آمریکا، یک طرفه قرارداد برجام را فسخ نمود، دولت آقای «حسن روحانی» هم در تبعیت از نظر مقام معظم رهبری آنرا فسخ نماید ولی متاسفانه و از آنجا که به خانم «فدریکا موگرینی» قول داده بودید که از برجام خارج نشوید، دقیقاً در لحظه خروج آمریکا از برجام جناب آقای روحانی بلافاصله و بر خلاف نظر رهبری اعلام نمود که در برجام باقی می مانیم! و علیرغم اینکه همه مشکلات تحریمی ایران از ناحیه آمریکا بود، در کنار شگفتی، آقای روحانی اعلام کرد که یک مزاحمی کمتر! و با دولت های اروپایی ادامه خواهیم داد.
در حالیکه دولت های اروپایی بدون نظر و عزم آمریکا کاری نمی توانستند انجام دهند از طرف دیگر، در حالیکه انتظار می رفت با روی کار آمدن دموکرات ها و جو بایدن در کنار نقد بسیاری از فرمان های ترامپ، از فرمانی مبنی بر بازگشت به برجام صادر نماید ولی از آنجا که احساس می کرد می تواند از دولت آقای روحانی که هنوز بر اریکه قدرت بود زیاد خواهی نماید، بازگشت به برجام را منوط به مذاکرات با ایران نمود و آقای دکتر «عراقچی» معاون جنابعالی تا پایان دوره دولت دوازدهم، به مذاکره غیر مستقیم با آمریکا نمود و این میراثی بود که برای دولت سیزدهم برجای گذاشته شد.
دولت سیزدهم چاره ای جز ادامه مذاکره ندارد چراکه قرارداد برجام بنابر همه ضعف هایش، می بایست محترم شمرده شود ولی دولت سیزدهم، با قدرت و قاطعیت نه تنها جلوی زیادخواهی های دولت آمریکا را گرفته بلکه، شرایط جدیدی را مبنی بر اخذ تضمین از دولت آمریکا و چند نکته مطرح نمود و آمریکایی ها که با شرایط جدید روبرو شدند نتوانستند با شرایط کنار بیایند و مذاکرات فعلاً به بن بست خورده است و به نظر می رسد که با توجه به اختلافات درون آمریکا، میان کنگره و قوه مجریه، توافقی هم در آینده نزدیک صورت بگیرد.
در پایان به آقای ظریف توصیه می گردد حالا که از مسئولیت وزارت خارجه کنار رفته اند، به جای نقد سیاست های دولت جدید به عنوان یک «استاد دانشگاه»، صادقانه به نقد سیاست های دوران 8 ساله وزارت خود بپردازد. این مسئله هم برای ایشان و هم برای جمهوری اسلامی مفید تر خواهد بود.
