برای مدت 300 سال دوران مدرنیته که اساس فکر و اندیشه جهان غرب و جهانیان به طور عمد بر پایه مادیات قرار داشت و حق را از لوله توپ مینگریستند و معتقد بودند که هر کسی که توانایی بیشترِ مادی داشته باشد پیروز است، امام خمینی (ره) با برافراشتن پرچم «الله اکبر» و نهایتاً پیروزی انقلاب اسلامی، باری دیگر قدرت معنوی فراموش شده را یادآور کرد و توانست برای همه جویندگان راه مبارزه به ویژه در جهان اسلام، امید را برجسته نماید.
تردیدی نیست که شکل گیری نیروهای مقاومت در منطقه و به ویژه در فلسطین اشغالی ناشی از امیدواری بود که انقلاب اسلامی به آنها تسلط داشت.
رژیم غاصب صهیونیستی که آرزوی گسترش سرزمینی خود را از نیل تا فرات در سر داشت، به ناگهان با یک خیزش مردمی عظیم متشکل از مستضعفان و مظلومین فلسطین مواجه شد که علیرغم یکسری محدودهای تسلیحاتی توانستند در همه صحنه های نبرد در مقابل سربازان متجاوزگر رژیم اشغالگر به پیروزی های بزرگی دست باید.
بعد از حادثه طوفان الاقصی که به جرات می توان گفت نقطه عطفی در تاریخ 75 ساله این رژیم می باشد، دیوانه وار و بدون ترسیم طراحی منطقی و اصولی در جهت انتقام جویی به جان مردم بی سلاح غزه افتاده است و تا این لحظه به امید فشار بیشتر بر مردم و خارج کردن نیروهای حماس از تونل ها، بیش از 29 هزار نفر از مردم بی دفاع اعم از زن و کودک را به خاک و خون کشیده است؛ غافل از آنکه مجاهدین حماس از دوره مجاهدین فی سبیل الله بوده و مرگ را با آغوش باز استقبال می کنند. به قول مولانا شاعر فارسی گوی قرن هفتم هجری قمری:
عاشقی و آنگهانی نام و ننگ
او نشاید عشق را ده سنگ سنگ
گر ز هر چیزی بلنگی دور شو
راه دور و سنگلاخ و لنگ لنگ
مرگ اگر مرد است آید پیش من
تا کشم خوش در کنارش تنگ تنگ
من از او جانی برم بی‌رنگ و بو
او ز من دلقی ستاند رنگ رنگ
جور و ظلم دوست را بر جان بنه
ور نخواهی پس صلای جنگ جنگ
گر نمی‌خواهی تراش صیقلش
باش چون آیینه پرزنگ زنگ
دست را بر چشم خود نه گو به چشم
چشم بگشا خیره منگر دنگ دنگ
و این است راز و رمز پیروزی نهایی مقاومت در سرزمین های اشغالی فلسطین
