در این نوشته نگارنده سعی خواهد کرد که چند و چون این جهاد کبیر و چگونگی آن را باتفصیل بیشتر برای اگاهی اذهان عمومی و مردم انقلابی بیان نمایم. باشد که با درک و شناخت هرچه بیشتر از این منازعه جدید آمادگی لازم را برای رویارویی با «شیطان بزرگ» فراهم نموده و انشالله و به توفیق خداوند متعال در این نبرد سخت و پیچیده ، همچون نبردهای گذشته پیروزی و موفقیت از آن امت حزب الله و انقلابی باشد، و به قول مقام معظم رهبری: (خرمشهر های دیگری فتح گردند.)
الزامات جهاد کبیر:
برای آمادگی و ورود به این نبرد جدید دو شرط اساسی لازم است که عبارتند از:
اولاً: شناخت دشمن و راهبردهای جدید او و ثانیاً :افزودن بصیرت و آگاهی عمومی
الف)دشمن شناسی : اگرچه ظاهر قضیه مشخص است که استکبار جهانی و در رأس آن دولت آمریکا که امام بزرگوار به حق او را شیطان بزرگ نامید با همه ی امکانات خود و سازکار لازم و علی رغم ناکامی ها وشکست های پی در پی که در مصاف با انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی داشته است نه تنها مأیوس نگردیده بلکه خشمگینانه تر و غضبناکتر وارد مرحله دیگری از جنگ با انقلاب که فوق العاده خطرناکتر و پیچیده تر می باشدگردیده است و به طراحی و تهیه راهبرد برای شکست انقلاب اسلامی و در واقع پایان همیشگی این پدیده نوظهور وارد صحنه عملیات جدید گردیده است. و تمام عده و عده خود را به کار گرفته و صحنه جنگ و مبارزه را آنقدر توسعه داده است بطوریکه همه ابزارهای خود را در سطح جهانی، منطقه ای در غرب آسیا و هم در داخل کشور بکار گرفته است.
اگر به گذشته 38 ساله تهاجمات دشمن بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مراجعه کنیم ملاحظه می گردد که دولت آمریکادر سه مرحله تهاجمات خود را به انقلاب ارتقاء داده است. ابتدا با یک جنگ سخت همه جانبه در درون کشور وارد این جنگ گردید به طوریکه در طول 10ساله اول انقلاب متجاوز از 17توطئه براندازانه همچون راه اندازی منازعات قومی، فعال کردن گروه های تروریستی،جنگ های تجاوز کارانه،منازعات تجزیه طلبانه قومی،و فتنه ها دست یازیده است که با نصرت الهی و حضور ملت انقلابی در صحنه تماماً خنثی گردید و دشمن از برخورد و رویارویی سخت افزارانه با این انقلاب الهی مأیوس گردید.[1]
در نتیجه راهبرد و روش خود را تغییر داده و وارد مرحله دیگری از جنگ با انقلاب که به آن جنگ نرم می گویند گردید. در این مرحله از جنگ و با این تفاوت که اگر جنگ سخت، جنگ افزار است ،در این جنگ نرم ،جنگ با افکار می باشد.زیرا که دشمن به این جمع بندی رسیده ملتی که با دست خالی و با شعار الله اکبر می تواند با تکیه بر ایمان و باورهای دینی خود بر رژیم تا دندان مسلح شاه و تحت حمایت ابر قدرت های جهانی غلبه بکند، نمی توان او را با ابزار سخت شکست داد و به همین جهت با یک برنامه ریزی دقیق 20ساله به جنگ افکار و عقاید دینی ملت مسلمان ایران آمد و به وسیله ی اذناب و سرسپردگان خود در داخل و خارج کشور به جنگ این قدرت بی نظیر انقلابی آمد. روزی کتاب آیات شیطانی سلمان رشدی را که مملوء از جسارت به ساحت مقدس پیامبر اعظم اسلام بود در سطح جهانی منشرکرد،روزی دیگر متفکرین مزدور و سرسپرده داخلی را به نوشتن مطالب سخیفی در اسائه ادب به مقدسات دینی و مذهبی تشویق نمود. و آنچنان به تحریک احساسات مذهبی مردم پرداختند و آنچنان برنامه ریزی کردند که قرار بود توشه آن را در فتنه88 بچینند. که بازهم با هوشیاری ملت و حضور میلیونی و به موقع در صحنه در 9دی 88 همه ی تلاش ها وسرمایه گذاری آنها بر باد داده شد و شکستی دیگر در کارنامه استکبارجهانی به سرکردگی آمریکا ،انگلیس و... وارد گردید.[2]
شکست دولت آمریکا و اذنابش در این مرحله از جنگ نرم،بازهم آنها را مأیوس نکرده و موجب نگردید که دست از توطئه های خود بردارند و واقعیت قدرتمندانه و شکست ناپذیر انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی را پذیرا گردند زیرا که در واقع قبول این امر را مترادف با افول و پایان اقتدار خود و پایان عمر مستکبرانه خود می دیدند.بنابراین با مطالعات بیشترو عمیق ترو دقیق تر راهبرد جدیدی ابداع کرده ومرحله سوم از این جنگ بی امان را تحت عنوان نفوذ پایه ریزی نموده اند که ماهم اکنون در این مرحله از جنگ با دشمن قرار داریم.
در این مرحله از نبردمی بایست با هدف تغییراساسی در ادراکات ،افکار،رفتار و سبک زندگی عموم مردم انقلابی بویژه جوانان و با کمک شبکه های نفوذی خود در داخل کشور سیاست های جدیدی را اعمال نمود که عبارتند از:
1.با بزک کردن دشمن از او چهره ای نه دشمن بلکه دوست ساخته و در عین حال آن را صاحب چنان قدرت و جایگاه عظیم جهانی تعریف کنند و به عبارت دیگر آمریکا را به عنوان کدخدای واقعی جهان در اذهان عمومی بسازند که تنها راه نجات کشور را در رفع مشکلات اقتصادی ، فرهنگی،و سیاسی رادربه رسمیت شناختن اقتدار او و تعامل و به عبارت دیگر : دیدن دَم کدخدا (آمریکا)ببینند و او را آنچنان ترسناک تعریف کنند که «می تواند با یک بمب سیستم دفاعی ما را نابود کند» وانقلابیون چاره ای جزقبول اقتدار و شکست ناپذیری امریکا نداشته و به عنوان اولین گام در رفع دغدغه و نگرانی او از این اتهام که جمهوری اسلامی در صدد تحصیل بمب هسته ای نیست وارد مذاکره با آمریکا گردند تا با جلب اعتماد او همه ی مشکلات کشور اعم از تحریم ها ،کمبود ها، و حتی آلودگی هوا را که موکول به جلب رضایت و اعتماد دشمن می باشد حل و فصل کنند.!! سیاستی که مألاً منجر به عقد قراردادی به نام برجام گردیدکه سخاوتمندانه عمده ی دارایی هسته ای کشور را در حوزه ی انرژی هسته ای که ثمره ی خون شهیدان این حوزه بود در طبق اخلاص گذارده و به آمریکا تحویل دادند؛ بدون آنکه ذره ای از قساوت و بی رحمی و کوتاه آمدن او از فشار برجامعه مخصوصاً در حوزه ی تحریم ها کاسته گردد بلکه موجب حرص وطمع بیشتری گردیده و بازیاده خواهی و توقعات بیشتری و درخواست تسری برجام به سایر حوزه ها ی اقتدارکشور همچون توان موشکی و نفوذ فزاینده انقلاب در منطقه از پیشروی انقلاب در کشورهای مسلمان جلوگیری کنند. این زیاده خواهی های دشمن غداراگرچه قابل پیش بینی بود و دلسوزان جامعه به ویژه مقام عظمای ولایت به دولتمردان حاضر تذکرلازم داده می شد مع هذا دولتمردان منفعل و واداده نه تنها از این تجربه ها درس عبرت نگرفتند بلکه هم چنان بر طبل تو خالی برجام کوبیده و خواستار تحقق برجام های دیگر می شدندو نهایتاً اعتراف کردند که تا زمانی که همه ی اختلافات و موانع برسررابطه ایران اسلامی و دولت امریکا حل نشود و تا زمانیکه مجدداً در سیاست و اقتصاد جهانی به رهبری امریکا مستحیل نشویم مشکلات ما هم چنان باقی خواهد ماند و به عبارتی دیگر راهی جز تسلیم در مقابل امریکا و بازگذاشتن دست امریکا در امور جاری کشور و حتی حضور و بازگشت کارشناسان آمریکائی و انگلیسی و پذیرش توصیه ها و راهبردهای آن ها را همچون دوران رژیم منحوس پهلوی چاره دیگری نداریم! اجرای این سیاست به طرق مختلف در دستگاه حاکم کشور چه از طریق ولنگاری فرهنگی و چه از طریق وابستگی هرچه بیشتر اقتصادی به اقتصاد سرمایه داری غرب ملاحظه می گردد. و مهم ترین هدف آن ایجاد تحول و تغییر در افکار و اندیشه ها وتغییر رفتار،نسل چهارم انقلاب و زمینه سازی برای نسل های بعدی می باشد. و در این مسیر باید منبع اقتدار انقلاب که همانا افکار عمومی ،توده های مؤمن وانقلابی ،به ویژه جوانان را آنچنان به تباهی کشانده و اندیشه ها وفرهنگ غربی را به جای افکار و اندیشه های اسلامی در قلب و روح آن ها جایگزین گردد تا به سهولت دروازه های کشور بر روی دشمنان بازنموده و تسلیم بی قید وشرط جمهوری اسلامی در مقابل کدخدا را فراهم گردد که البته وهم و خیالی باطل بیش نمی باشد.!!
ب)بصیرت افزایی:
برای آمادگی و مبارزه در این جهاد کبیر بعد از شناخت دشمن موضوع بصیرت افزایی باید در سرلوحه برنامه های ما قرار گیرد.تاریخ صدر اسلام نشان می دهد ضرباتی که اسلام و مسلمین خورده اند ناشی از بی بصیرتی و عدم شناخت و درک وتشخیص میان حق و باطل به ویژه در میان تودهءی مردم ناآگاه بوده است.انقلاب اسلامی نه انقلاب نخبگان و نه انقلاب نظامیان بود بلکه ثمره خیزش عظیم توده های آگاه بوده است. امام امت در سلسله درس های خود در حوزه نجف در موضوع ولایت فقیه به نخبگان و روحانیون توصیه می کردند تنها وظیفه شما آگاه کردن توده های مردم از شرایط سیاسی- اجتماعی خود و توطئه های دشمنان قسم خورده ملت می باشد. در آنصورت ملت باید به آن حد از آگاهی رسیده که برای احقاق حق خود قیام نماید و بساط ظلم را برچیند و همین امربودکه باعث شد ملت یکپارچه وبا بصیرت کامل وتحت زعامت رهبری داهیانه امام امت و با دست خالی بر رژیم شاه پیروز گردید و ساختار قدرتمند آن را از قاعده هرم سست و یکباره آن را واژگون نمود و به جای آن نظام مقدس جمهوری اسلامی را تأسیس کرده و تا به امروز هم بر همه ی توطئه های دشمنان که هریک از این توطئه ها می توانست نظامی مستقر و مستحکم را نابود بکند غلبه کرده است.
امروز هم با توجه به پیچیده بودن این مرحله از جنگ و این جهاد کبیر افزایش بصیرت و آگاهی مردم از همه ی ترفندهای دشمن و تشخیص دوستان از دوست نماها و دشمن امری ضروری و مقدماتی است و لذا بر نخبگان و فرهیختگان انقلابی فرض وتکلیف است که در این مرحله حساس و پیچیده که مشکلات زیادی نیز در حوزه های فرهنگ، سیاست واقتصاد گریبان جامعه و ملت را گرفته است با دقت تمام اولویت بندی نموده و همانطور که حضرت امام در آغاز تجاوز صدام به خاک کشور، مسئله اصلی را جنگ قراردادند .علی رغم آنکه مشکلات متعدد دیگری هم وجود داشت امروز نیز رهبری و مقام عظمای ولایت ستیز با استکبار و خنثی کردن توطئه های پیچیده دشمن را در سر لوحه همه مسائل کشور ، قرار داده و آن را تحت عنوان جهاد کبیر ترویج می نماید.
چه باید کرد؟
1.ملت انقلابی باید به این باور برسد که در این جنگ در صورت توفیق دشمن بلیه ای عظیم و خانمان برانداز بر انقلاب و کشور وارد گردیده و حرث ونسل انقلاب را نابود و عرض و ناموس ملت را به مخاطره خواهد افکند و به قول مقام معظم رهبری: «این ها می خواهند هم اسلام و هم انقلاب را یکجا از این ملت بگیرند.»
2.ملت نباید منتظر اقدام دولتمردان و حکومت باشد بلکه خود با هر وسیله ای که میتوانند خود را برای این جهاد کبیر و این جنگ بی امان علیه دشمن و نفوذی های آن آماده نموده و چه به صورت فردی و جمعی برای مقابله با آن در حوزه های فرهنگ، اقتصاد و سیاست قیام کنند.
قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْني وَ فُرادي »[3]
«بگو تنها شمارا به سخن یگانه ای اندرز میدهم و آن اینکه دو به دو و یا یک به یک برای خداوند قیام کنید.»
3.در مرحله اول باید جوانان و فرزندان خود را که دشمن آن ها را نشانه گرفته است از این گرداب ولنگاری فرهنگی نجات داده و درمقابل توطئه های دشمن به ویژه در فضای مجازی واکسینه نمود که هم اکنون خطر بزرگی آنها را تهدید می کند.
4.کار راباید از خانواده شروع کرده و به همسایگان و محلات توسعه داده و با ایجاد تشکیلات مردم نهاد همچون هیأت های مذهبی وقرآنی ،انجمن های اسلامی،آماده این نبرد گردید و گوش بفرمان رهبری بیدار و هوشیار بود.
5.در کنار حل مسائل فرهنگی با ایجاد ستادهای خیریه مشکلات رفاهی مادی و معنوی جوانان را به ویژه در امراشتغال و ازدواج حل و فصل نمود تا خطرات نفوذ دشمن را برجوانان کاهش داد.
همانطور که خداوند وعده فرموده از آنجا که این انقلاب ،انقلابی الهی است و همانطور که ملت انقلاب کرده برتوطئه های گوناگون دشمن در گذشته غالب گردیده است یقیناً چنان چه ما در این مرحله از جهادکبیر هوشیارانه و به موقع وارد صحنه گردیم و از دستاوردهای 38ساله انقلاب محافظت نموده و همچنان پاسدار خون شهدای انقلاب و در عین حال رهرو ولایت باشیم پیروزی قطعی از آن ما است.
انشاالله
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُركُم وَيُثَبِّت أَقدامَكُم[4]
«ای کسانی که ایمان آورده ،چنان خدا را یاری کنید ،خداوند هم شما را یاری خواهد کرد و قدم های شمارا ثابت وپایدار خواهد نمود.»
برای مطالعه بیشتر به کتاب مدیریت بحران در جمهوری ایلامی ،نشر معارف،1394،تألیف نگارنده مراجعه فرمایید.
برای مطالعه بیشتر به کتاب «انقلاب اسلامی در بوته آزمون یا جنگ نرم 20ساله و فتنه 88،نشر مؤسسه فرهنگی دانش واندیشه معاصر ،تألیف نگارنده
سوره سبا،ایه 46[3]
سوره مبارکه محمد،آیه7[4]
